Պատկերաքանդակ, կոփածո պղինձ,տուֆ: Բարձրությունը 22մ

Տեղադրված է Երևանի Հաղթանակի զբոսայգում:

՛՛Մայր Հայաստան՛՛ հուշակոթողը  դարձել է  Հայաստանի խորհրդանիշը:   Հուշակոթողի քաղաքաշինական   գերակա դերը Երևանի ճարտարապետական նկարագրում  բարձր է գնահատել ականավոր արվեստաբան Ա. Կամենսկին: (Ա. Կամենսկի. ՛՛Ճակատագրեր և բնավորություններ՛՛, ՛՛ Տվորչեստվո՛՛, 1983,№7 ռուս.լ.)

Երևանում արձանը կանգնեցվեց 1967 թվականին՝  1950-ականների սկզբներին կառուցված  մոնոլիտ պատվանդանի վրա: Մտահղացումը պայմանավորված էր Հաղթանակի հուշարձան հիմնադրելու  կապակցությամբ: Պատվանդանի ներսում գործում է ՛՛Հայ ժողովուրդը 1941–1945թթ. Հայրենական Մեծ պատերազմում՛՛թանգարանը:

՛՛Մայր Հայաստանը՛՛հայրենի հողի պաշտպանությանը կանգնած հայուհու հավաքական կերպարն է, որտեղ  քանդակագործն  արտացոլել է ներքին ուժ,  կամք ու խիզախություն: Մայրության գաղափարը խորապես միահյուսված է  Հայրենիքի պաշտպանության մղումին: Հուշակոթողն առանձնանում է ձեռքերի ոճավորված կերպով և հագուստի պարզ ու անպաճույճ գծերով: Հարությունյանի մտահղացմամբ   ուղիղ անկյան տակ արված աջ ձեռքի թեքությունը խորհրդանշում է կնոջ ուժն ու վճռականությունը և Հայրենիքի հզորությունը: Կնոջ ճակատին ամրացված է նրբաթերթ ոսկով  պատված կիսաշրջանաձև նշան: 

՛՛Մայր Հայաստանի՛՛տեղադրմամբ իրականացավ հզոր ինտուիցիայով և կանխագուշակման շնորհով օժտված Ա. Հարությունյանի զարմանալի կանխատեսումներից  մեկը:  Ստալինի արձանի ապամոնտաժման ժամանակ (հիմա արդեն քչերը գիտեն, որ նույն այդ պատվանդանին կանգնած էր՛՛ժողովուրդների հոր՛՛ հուշակոթողը)  նա ասել էր՝ ՛՛Այս տեղը զբաղեցնելու է իմ աշխատանքը՛՛: